Nie mam pojęcia, czy skorzystaliście z wyzwania z zabawą kierunkami świata: Jeżeli nie, to teraz czas nadrobić, bo aby móc pobawić się w poszukiwanie skarbów, potrzebujecie mapy, nie? (co to za poszukiwanie skarbów bez mapy? do bani!) Do czego ta zabawa? Yyy… do zabawy?Ale nie tylko! UWAGA: nie zrażajcie się długim opisem, to tylko wygląda na czasochłonne. Przygotowanie dziecku zabawy zajmie Wam kilka minut. Co zyska dziecko? (oprócz zabawy, która sama w sobie jest dla dziecka zyskiem – proszę rodzice – pamiętajcie o tym, że zabawa to sposób który stworzyła Natura (Bóg, Wszechświat, zależnie jak to zwiecie) aby dzieci nauczyły się tego, co im jest w życiu potrzebne. Bez zaangażowania, entuzjazmu, ciekawości – nie ma żadnej nauki. Jest tylko słynne ZZZ. (kto nie wie co to znaczy? zakładam, że każdy wie 🙂 ) a/ rysowanie planu:nauka orientacji w przestrzeni, mierzenia odległości, przekładania tego na kartkę z zachowaniem skali, analiza położenia pomieszczeń względem siebie. b/ wyszukiwanie zaznaczonych punktów:orientacja w przestrzeni na podstawie planu, odnajdowanie celu na podstawie lakonicznych wskazówek, poszlak. Posługiwanie się kierunkami świata. Co zyska rodzic? No najpierw musi poświęcić nieco czasu na umiejscowienie skarbu i przygotowanie potem jest chwila relaksu i radości z poszukiwań dziecka. Do dzieła! więc plan mieszkania z powyższego wyzwania. Starsze dzieci nich same spróbują go narysować, młodsze będą potrzebowały pomocy. Kartka, na której rysujecie plan, jest do pobrania w poście KIERUNKI ŚWIATA W MIESZKANIU – wydrukujcie co najmniej dwie takie kartki, gdyż druga będzie potrzebna do zaznaczenia położenie SKARBU! Wybierz SKARB (skarb ma motywować do zabawy, może to być jakiś smakołyk, albo niewielka nowa zabawka, czy rzecz, której dziecko pragnęło, u nas był to lizak ksylitolowy (dziecko ma 5,5 roku, więc wiele mu do szczęścia nie trzeba 🙂 ) b/ ukryj skarb w miejscu, które można wskazać na planie mieszkania 3. Zaznacz skarb na pustym szablonie: weź do rąk zarówno narysowany plan mieszkania, jak też tę drugą kartę z analogicznym szablonem i naniesionymi kierunkami. Połóż te kartki jedna na drugiej, tak by narysowany plan był pod spodem, a czysty szablon na wierzchu. Patrząc pod światło (tak, aby widzieć plan mieszkania prześwitujący z drugiej kartki) zaznacz na pustej kartce punkt, w którym ukryty jest SKARB. Możesz go też lakonicznie opisać. U nas np. opisem jest „pod piłką”, co tylko wydaje się oczywiste, ale chodziło o piłkę maskotkę bobasa, która leżała w koszyczku z innymi rzeczami. Poza tym zadanie było dla 5,5-letniego dziecka 🙂 złóż kartę z kropką wskazującą SKARB i schowaj do jakiejś książki. Książkę odłóż na miejsce. też tę kartkę: Potnijcie i wpiszcie poszlaki pozwalające znaleźć książkę, której użyliście do schowania „kropki”. Postarajcie się przy tym użyć kierunków świata, np. do wskazania półki. Dostosujcie trudność do poziomu dziecka. Dla starszych dzieci zamiast tytułu może być opis zawartości: np. w książce znajdują się informacje o Tadż Mahal. Dobrze jest wybrać książkę, która może dziecko zainteresować sama w sobie. Może zacznie ją potem przeglądać? Kto wie? 🙂 trzeba ukryć poszlaki. Powkładajcie te kartki w różne miejsca w mieszkaniu, tak by nie były one widoczne od razu, ale gdy się stoi gdzieś blisko, żeby je było widać (wystający kawałek). Na planie mieszkania zaznaczcie te punkty: 7. Teraz dajcie plan z zaznaczonymi punktami dziecku, informując, że oto jest mapa poszlak / wskazówek. W zaznaczonych miejscach znajdzie wskazówki (kartki), które zebrane razem wskażą ostateczny punkt na mapie, gdzie jest schowany skarb. Gdy znajdzie książkę z kropą, możecie podpowiedzieć, że należy nałożyć te dwie kartki na siebie, aby na planie odczytać odpowiedni punkt na mapie. Powodzenia! Dajcie znać, jak Wam poszła zabawa! QUIZ Czy znasz państwa Europy? PODEJMIJ WYZWANIE
Teraz możesz rozpocząć proces tworzenia mapy skarbów. Na początek narysuj linię brzegową i wypełnij ją detalami. Możesz dodać wybrzeża, wyspy, wysepki i inne elementy szczegółowe. Następnie możesz dodać elementy przedstawiające skarby, takie jak skrzynie z pieniędzmi, skarby, skrzynie z lupami i inne. Obiecana wczoraj kreatywna zabawa z kulkami hydrożelu dla Adasia. Szukamy skarbu według wskazówek ukrytych w hydrożelu. ZABAWA W POSZUKIWANIE SKARBU Wymyśliłam hasło, gdzie jest ukryty skarb, czyli jakiś smakołyk:-) Napisałam je na kartkach pocięłam na kawałki według sylab i na odwrocie ponumerowałam w kolejności. Na czystej kartce przygotowałam tyle okienek z numerami ile jest sylab w haśle. Następnie ukryłam sylaby w buteleczkach i wrzuciłam do hydrożelu. Kuwetę z hydrożelem dodatkowo przykryłam kartonem z wyciętymi otworami na rękę. Najlepszy etap czyli zabawa- Adaś był cały podekscytowany już na wstępie, i z zapałem zabrał się do wyławiania kolejnych wskazówek, odczytywania sylab i zapisywania ich według numeru w okienka. Po uzbieraniu wszystkich sylab odczytaliśmy hasło i uradowany synek pobiegł oczywiście do piekarnika, a mama z aparatem za nim 🙂 Bazgroły na kartce z hasłem to efekt kreatywności Michała, też chciał pisać:-) Koniecznie musicie tego spróbować myślę, że jest to też super propozycja do zabawy dla grupy dzieci na przyjęciu urodzinowym czy w przedszkolu, można wtedy wymyślać dłuższe hasła. Dzieci wspólnie je wyławiają, zapisują i poszukują skarbów.Szukanie kryształowego skarbu – przygotowanie. Przygotowanie zabawy polega na ukryciu kryształów w ogrodzie lub domu (lub w jakimkolwiek innym bezpiecznym miejscu) i narysowaniu mapy do skarbu. Wydaje się bardzo proste, ale jeśli nie jest wybitnym rysownikiem to warto zacząć od rysowania mapy. Rozjerzyj się po terenie i jedno po
Jakie zabawy zorganizować na balu karnawałowym dla dzieci. Wpis gościnny Ewa bloguje. Moim zdaniem najlepiej nawet mieć plan i plan alternatywny, bo w przypadku dzieci nigdy nic nie wiadomo 🙂. Na początek trzeba przygotować temat przewodni. Temat ten zależeć będzie od dzieci, jakie będą brały udział w zabawie.
Cel główny: Kształtowanie umiejętności rozumienia i stosowania określeń słownych. Cele szczegółowe: kształtowanie gotowości dziecka do działania i poznawania; doskonalenie umiejętności poprawnego liczenia oraz rozróżniania cech przedmiotów; ćwiczenia w odróżnianiu strony prawej i lewej, porównywania długości oraz poruszania się w wyznaczonym kierunku; rozwijanie sprawności manualnych poprzez umiejętność posługiwania się nożyczkami, klejenia i wydzierania; rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej i spostrzegawczości; usprawnianie umiejętności panowania nad siłą wydychanego i wdychanego powietrza; dostarczanie pozytywnych emocji związanych z dążeniem do osiągnięcia celu. Potrzebne będą: 4 białe koperty i jedna niebieska (propozycja - kolory kopert mogą być dowolne), sznurek (do 1,5m), latarka, pudełko (np. po butach) jako „niezbędnik”, a w nim: klej, nożyczki, ½ słomki (przez krótszą słomkę łatwiej będzie dziecku wdmuchiwać powietrze), kartki papieru – biała i niebieska, talerzyk. Uwaga: Jeżeli w zabawie uczestniczy większa ilość dzieci, dla każdego z nich trzeba przygotować przybory w „niezbędniku”. Ilość dzieci: 1-15. Wiek dzieci: 2-7 lat. Zaczynamy: Opiekun przygotowuje zabawę: na kartkach opisuje kolejne zadania i wkłada je do kopert. Cztery koperty oznacza cyframi: 1,2,3,4, i rysuje przy nich odpowiednią ilość kółek. Chowa niebieską kopertę oznaczoną cyfrą 5 (i pięcioma narysowanymi kółkami) w niewidocznym dla dziecka miejscu. Opiekun zachęca dziecko do zabawy, mówiąc wierszyk: „Dzisiaj masz zadania, zadania do wykonania. Sprawa nie jest bardzo prosta, Jeśli jednak skarb chcesz dostać, śmiało bierz się do zadania, zadania do wykonania”. Uwaga: samo wykonanie zadań jest już dla dziecka nagrodą. W tym przypadku jednak bawimy się w „poszukiwaczy skarbu”, dlatego po wykonaniu zadań dziecko otrzymuje dodatkową nagrodę. Opiekun mówi dalej: „Dzisiaj zamieniamy się w poszukiwaczy skarbu. Jak myślisz, jak powinniśmy być ubrani i co może nam być potrzebne?” Czas na propozycje dzieci: potrzebne są wygodne spodnie, bluzka, kapcie. Może przydać się sznurek, latarka itp. Opiekun prezentuje dziecku zawartość „niezbędnika”, wymieniając po kolei przedmioty, które są w środku. Opiekun wprowadza dziecko w nastój oczekiwania i zagadki wyjmując na koniec z „niezbędnika” plik związanych kopert. „Zobacz! Są tu też koperty! Jest na nich napisane: „Dla poszukiwaczy skarbu, kolejne zadania do wykonania” . Podaje koperty dziecku, aby mogło samodzielnie rozwiązać zagadki, a następnie prosi o policzenie kopert i ułożenie ich wg kolejności: 1, 2, 3, 4. Uwaga: przy dużej ilości dzieci można je podzielić na zespoły, które będą wykonywać wybrane (wylosowane) zadanie 1, 2 lub 3. Zespoły dzieci starszych (5-7lat) mogą wykonywać zadania jednocześnie, po czym zamieniać się zadaniami, aby wszystkie dzieci mogły uczestniczyć w każdym z nich. Zadania nr 4 i 5 wszystkie dzieci wykonują razem. Opiekun prosi dziecko o otworzenie pierwszej koperty i podanie jej zawartości (nawet jeśli dziecko ma kłopoty, czekaj cierpliwie i nie pomagaj mu. Macie czas). Opiekun odczytuje polecenie: „Pierwsze zadanie to rozglądanie: rozejrzyj się po pomieszczeniu i pokaż cztery okrągłe przedmioty - możesz użyć swojej latarki. A teraz pokaż cztery miękkie przedmioty. Na koniec pokaż cztery czerwone przedmioty”. Można zadać dziecku pytanie: „Czy któryś z przedmiotów może być wskazany kilka razy? Dlaczego?” (np. okrągła, czerwona poduszka, czerwony miś itp.). Pochwal dziecko i poproś o zawartość drugiej koperty. Opiekun odczytuje polecenie: „Drugie zadanie to wycinanie: weź klej, nożyczki i niebieską kartkę z „niezbędnika”. Potnij kartkę w paski i sklej tak, aby powstała jak najdłuższa wstążeczka. Porównaj długość powstałej wstążki z długością twojego sznurka. Określ, co jest dłuższe”. Po wykonaniu tego zadania przez dziecko, przeczytaj mu drugą część zadania: „Bosymi stopami przejdź po wstążce zrobionej z papieru, a potem po sznurku”. Dziecko ma samodzielnie zdjąć kapcie i skarpetki. Zapytaj dziecko, po czym wygodniej mu się chodziło i co odczuwało podczas chodzenia po papierze i sznurku. Pochwal dziecko i poproś o ponowne samodzielne założenie skarpet i kapci. Nie spieszcie się, macie czas. Poproś o podanie trzeciej koperty. Opiekun odczytuje polecenie: „Trzecie zadanie to dmuchanie: wyjmij z „ niezbędnika’ białą kartkę i słomkę. Porwij kartkę na malutkie kawałeczki. Ułóż kawałeczki w stosik i delikatnie dmuchaj, tak aby rozsypały się, ale nie pospadały ze stołu. Weź słomkę, przytknij ją do papierka i wciągając powietrze spróbuj przenieść papierek na talerzyk”. Po skończonym zadaniu pochwal dziecko i poproś o podanie zawartości czwartej koperty. Opiekun odczytuje polecenie: „Czwarte zadanie to poszukiwanie: odszukaj w pokoju ukrytą kopertę w kolorze niebieskim. Poruszaj się według poleceń wydanych przez opiekuna”. Opiekun kieruje dziecko w stronę koperty, np.: idź prosto, skręć w lewo w stronę szafy (do młodszych dzieci). Starszym dzieciom podajemy tylko kierunek. Dodatkowo można używać określeń z zabawy „ciepło-zimno”. Po odnalezieniu koperty, poproś dziecko o otworzenie jej i podanie zawartości. Opiekun odczytuje polecenie: „Piąte zadanie to miejsca skarbu poznanie”. Tu powinien znaleźć się opis miejsca, w którym znajduje się „skarb”. Jeśli jest to deser umieszczony w lodówce, należy opisać lodówkę, np.: „Skarb jest w wysokiej białej szafie z podłużnym uchwytem, stojącej w innym pomieszczeniu”. Dzieciom młodszym można podawać dokładniejsze informacje, np.: „Gdy otwiera się drzwi do tej szafy, włącza się w niej światło, w środku jest zimniej niż w pokoju” itp. Im starsze jest dziecko, tym opis powinien być krótszy, aby miało szansę na dłuższe zastanowienie. „Skarbem” może być także mała zabawka, książeczka lub inny przedmiot. Zakończenie: Opiekun pyta, czy zabawa w „poszukiwacza skarbu” podobała się dziecku, czy pamięta, ile zadań musiało wykonać, które z nich sprawiło mu największą trudność, a które podobało mu się najbardziej. Konkurs SKARB Co było skarbem w waszej zabawie? Podzielcie się z nami swoimi pomysłami. Te najciekawsze nagrodzimy książkami o przygodach małej detektyw Marysi Rebusek. Zobacz też: 1QDR. 295 231 300 185 425 438 26 9 467