Województwo mazowieckie – jednostka podziału administracyjnego Polski, największe pod względem powierzchni i ludności województwo, znajdujące się w środkowej i wschodniej części Polski. Obejmuje obszar o powierzchni 35 558,47 km². Według danych z 31 grudnia 2019 r. miało około 5,4 mln mieszkańców [2].
obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? W poszukiwaniu cennych surowców lub miejsca na swoją posiadłość, gracze często wędrują na absurdalne odległości. W takim wypadku bardzo łatwo zgubić się w ogromnym świecie, dlatego koniecznością jest poznanie kilku sposobów oznaczania drogi do swojego domu lub spawnu. Ten poradnik pokaże kilka podstawowych metod. Miejsce spawnu[] W każdym Minecraftowym świecie istnieje indywidualny spawn gracza, do którego ten się przemieści po śmierci (chyba że gracz użył łóżka - wtedy odrodzi się obok niego). Wielu graczy buduje swoje schrony blisko spawnu, co zapobiega zgubieniu się nawet po śmierci. Warto dodać, że gracz odradza się na najwyższym bloku o tych koordynatach, więc można dokładnie w tym miejscu zrobić wysoką wieżę lub bezpieczny schron. Wieża jest bardzo widoczna z daleka, dlatego jest stosowana bardzo często. Miejsce spawnu najłatwiej znaleźć przy pomocy kompasu. Koordynaty[] Przed daleką wyprawę w głąb świata dobrym pomysłem jest wciśnięcie klawisza F3 i spisanie koordynatów podczas gdy stoimy w naszym domu. Gdy będziesz wracał, wystarczy wcisnąć ponownie klawisz F3 i manewrować tak, żeby koordynaty się zgadzały. Na powierzchni: szlaki[] Nie wszyscy gracze zamieszkują przy miejscu spawnu najczęściej z powodu niewygodnego terenu i braku surowców dookoła. Często spawn jest wyznaczony na plaży lub pustyni, a w poszukiwaniu wysokich gór i lasów równikowych gracz odchodzi na bardzo duże odległości. W takim przypadku zaleca się stawianie prostych znaków, które będą prowadziły do naszego domu. Jest to tanie rozwiązanie (np. stawianie pochodni) i często się sprawdza na długich odległościach. Metodą kosztowniejszą i zajmującą dużo czasu jest budowanie zwykłych dróg między spawnem a naszą posiadłością. Wieża widziana z daleka. Wieża z piasku[] Piasek jest blokiem, który wydobywa się bardzo łatwo i jest dobrze widoczny w większości środowisk. Zbudowanie kilku wież w wysokich górach jest przydatne przy zaznaczaniu drogi. U podnóża wieży można postawić inny, wyróżniający się blok, który będzie wskazywał kierunek podróży. Wieże z piasku są najlepiej widoczne na bardzo dużych odległościach, więc jest to dobre rozwiązanie dla graczy, którzy nie mają czasu czytać znaków. Wielu graczy preferuje budowanie wież, które oświetla się pochodniami, lawą lub płonącym netherrackiem. Bramki. Bramki[] Budowanie bramek to tania metoda oznaczania drogi. Budujemy po prostu dwa bloki kamienia lub innego surowca (oprócz ziemi, która wtopi się w środowisko), między którymi jest kratka odstępu. Tworzy to takie bramki przez które trzeba przechodzić, aby odnaleźć drogę do domu. Bramki powinno się budować w odległościach ok. 10 kratek (zależnie od trudności terenu) i wtedy będą skutecznie wskazywać drogę. Szlak oznaczony pochodniami. Pochodnie i znaki[] Najbardziej użyteczne w nocy są pochodnie, które zapobiegają pojawianiu się wrogich mobów. Stawianie znaków jest dość drogą metodą, jednak najbardziej czytelną. Śnieżna ściana[] Dobrym sposobem na oznaczenie swojego aktualnego miejsca zamieszkiwania świata jest otoczenie jej śnieżnym murem, gdyż jest on dobrze widoczny zarówno w dzień jak i w nocy. Jest to dość tani sposób, chyba, że nie ma się większego dostępu do śniegu. Słońce i księżyc[] Metoda, która nie wymaga żadnego wkładu. Po prostu spoglądamy w górę by sprecyzować gdzie jest północ i na tej podstawie wyznaczyć inne kierunki. Gdy wyruszamy w podróż, sprawdzamy w którą stronę idziemy i wracając idziemy w przeciwny kierunek. Wszystkie ciała niebieskie (również gwiazdy) poruszają się w tym samym kierunku (wschód→zachód). Metoda sprawdza się jedynie na prostych podróżach, kiedy poruszamy się jedynie w jednym kierunku. Chmury[] Chmury zawsze poruszają się na zachód i są widoczne w każdą porę dnia, więc są łatwym sposobem nawigacji. F3[] Po wciśnięciu F3 można zobaczyć, w którą stronę świata zwrócona jest nasza postać. SOUTH oznacza południe, WEST zachód, NORTH północ, a EAST wschód. Pod ziemią[] Droga do wyjścia[] Gdy trafiliśmy na bardzo dużą jaskinię, które zdarzają się dość często, dobrym wyjściem byłoby oznaczenie drogi aby zapobiec zgubieniu się. Jednym ze sposobów jest bardzo gęste oświetlenie wyjścia, co jednak nie sprawdza się przy ogromnych systemach jaskiń. Sprawdzonym sposobem, który nigdy nie zawodzi jest oświetlanie jaskiń z prawej strony podczas eksploracji. Gdy będziemy wracać na powierzchnię, wystarczy iść wzdłuż ścian z pochodniami po lewej stronie. Niektórzy gracze oznaczają mało widoczne przejścia znakami, które są bardzo dobrze widoczne. Jeżeli mamy przy sobie jakiś materiał budulcowy (na przykład bruk, możemy zaznaczać drogę w podłożu. Można też usypywać ścieżki z czerwonego proszku. Słonecznik[] Kwiatostan słonecznika, występującego od wersji jest zawsze zwrócony ku wschodowi. v • d • ePoradniki Rozpoczęcie Pierwsza noc Nawigacja Do zrobienia w Twoim schronie Główne Najlepszy biom na dom Techniki wydobywania surowców Organizacja Jak założyć własną wioskę Skróty klawiszowe Jak zdobyć płyty muzyczne Walka Walka z wrogimi mobami Nether – jak przetrwać Walka ze smokiem endu Rolnictwo i uprawy Uprawa Uprawa drzew Mechanizmy Obwody z czerwonego kamienia Bramki logiczne System komunikacji z użyciem portali do Netheru Przycisk działający na zasadzie dźwigni Tryb wieloosobowy Sposoby płatności w grach multiplayer Konfiguracja serwera Griefing Techniczne Aktualizacja LWJGL Tworzenie paczki zasobów Instalowanie snapshota Minecraft Coder Pack Do starszych wersji Jak zdobyć wszystkie osiągnięcia
Na pozór to skrajnie niegościnne miejsce, zamieszkałe w większości przez kanadyjskich Innuitów, do którego niemożliwe jest dotarcie z Polski w rozsądnym czasie i kosztach. …a jednak od pewnego czasu, dla wszystkich naszych rodaków spragnionych prawdziwej północnej przygody, droga do Tuktoyaktuk z Polski jest względnie prosta.
Czy zdarzyło Ci się być na szczycie góry i zastanawiać się na jakie pasmo górskie właśnie patrzysz? Jeśli tak to po przeczytaniu tego wpisu następnym razem będziesz w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Gotowy – no to wyruszamy na naszą przygodę z kompasem. Czym jest kompas? Zacznijmy od rzeczy podstawowej, czyli od odpowiedzi na pytanie czym jest kompas. Mówiąc najprościej: kompas to przyrząd służący do wyznaczania kierunków geograficznych. Dzięki niemu szybko i prosto określimy gdzie jest północ. Jeśli zastanawiasz się po co Ci ta wiedza – już tłumaczę. Określenie stron świata jest niezbędne do poprawnego korzystania z mapy. Trzeba bowiem wiedzieć, że mapa i kompas to dwie połówki jednego jabłka – kompas bez mapy na niewiele się zda, ale i korzystanie z samej mapy bez kompasu może być utrudnione. Korzystania z kompasu ma również inne zalety. Dzięki niemu nie zgubisz szlaku, będziesz mógł poruszać się w górach we mgle, no i najważniejsze – poczujesz się jak prawdziwy odkrywca :) Kierunki świata Biorąc do ręki kompas zobaczymy igłę magnetyczną oraz tarczę na której znajdują się litery N- E-S-W, za pomocą których określane są kierunki świata. N (z ang. north ) oznacza północ i jest to azymut 0° E (z ang. east) oznacza wschód i jest to azymut 90° S (z ang. south ) oznacza południe i jest to azymut 180° W (z ang. west) oznacza zachód i jest to azymut 270° Na początku oznaczenia literowe mogą sprawiać problem, dlatego dla łatwiejszego zapamiętania proponuję mały trik. Na Ekranie Siedzi Wrona. Wystarczy zapamiętać to z pozoru pozbawione sensu zdanie i w myślach umiejscowić pierwsze litery poszczególnych słów na tarczy kompasu zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Metoda wypróbowana i sprawdzona w boju :) Praktyka z kompasem Skoro główne kierunki mamy omówione, czas na kierunki pośrednie. Kierunki pośrednie pierwszego stopnia są oznaczone następująco: NE oznacza północny wschód i jest to azymut 45° SE oznacza południowy wschód i jest to azymut 135° SW oznacza południowy zachód i jest to azymut 225° NW oznacza północny zachód i jest to azymut 315° Są jeszcze kierunki pośrednie drugiego i trzeciego stopnia, a pełny zestaw obejmuje 32 kierunki. Na szczęcie do naszych celów ich znajomość nie jest konieczna. Czym jest azymut w kompasie? Pora na azymut czyli kąt pomiędzy kierunkiem północnym a wybranym punktem liczony zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Opis może wydawać się skomplikowany, ale z poniższym rysunkiem powinno być dużo łatwiej. Czym jest azymut Orientowanie mapy Skoro potrafimy już wyznaczyć północ, znamy kierunki i wiemy czym jest azymut to pora sięgnąć po mapę. W pierwszej kolejności powinniśmy przeprowadzić jej orientowanie. Pod tym zawiłym terminem kryje się takie ustawienie mapy, aby kierunki świata wyznaczone przez kompas zgadzały się z kierunkami świata naniesionymi na naszą mapę (zgodnie z przyjętą konwencją północ znajduje się na górze mapy). Oczywiście obracamy mapą, a nie kompasem :) Praktyka z kompasem I teraz możemy sprawdzić jak nazywa się interesujący nas szczyt. Wystarczy, że określimy na jakim azymucie się on znajduje, a następnie przyłożymy kompas do mapy i odczytamy jego nazwę. Prawda, że proste? Kompas a busola Często zdarza się, że jedna osoba korzysta z busoli, a inna z kompasu. Różnica generalnie sprowadza się do budowy i łatwości korzystania w określonych warunkach. Kompas składa się z igły magnetycznej (czyli małego podłużonego magnesu ułożonego na pionowej osi) oraz róży kompasowej (czyli tarczy z podziałką kątową). Busola jest bardziej rozbudowana i posiada dodatkowo wyskalowany obrotowy limbus (obrotowy pierścień z podziałką w stopniach), przyrządy celownicze (muszka i szczerbinka) ułatwiające pomiar kątów przy wyznaczaniu azymutu oraz lusterko, które pozwala na jednoczesne celowanie i kontrolowanie wskazań igły magnetycznej. Przyjmuje się, że kompas jest lepszy do pracy z mapą, a busola do nawigowania. Różne wielkości kompasów Ciekawostki związane z kompasem Z kompasu nie należy korzystać w pobliżu magnesów i ferromagnetyków (żelazo, stal, nikiel) oraz linii energetycznych, bowiem zakłócają one naturalne pole magnetyczne Ziemi, co powoduje przekłamania pomiaru. Należy także pamiętać, że biegun magnetyczny Ziemi nie pokrywa się z biegunem geograficznym. Różnica pomiędzy tymi dwoma biegunami to deklinacja. Na szczęście w przypadku terytorium Polski nie jest ona znaczna i na potrzeby turystyki rekreacyjnej może być pomijana. Na zakończenie mała ciekawostka – jak podaje polski Podręcznik terenoznawstwa dla podoficerów (z 1928 roku) deklinacja dla Warszawy wynosi 3° na zachód (deklinacja jest zmienia w czasie więc obecnie 2020 r. Wynosi ponad 6° na zachód – za zwrócenie uwagi na ten fakt dziękuję Michałowi) – poniżej link do wspomnianej publikacji dla zainteresowanych (str. 162): uwaga duży plik około 37 MB – może się długo ładować PODRECZNIK_TERENOZNAWSTWA_DLA_PODOFICEROW_1928_small Koniecznie dajcie znać czy zdarza Wam się korzystać z kompasu oraz pochwalcie się Waszymi doświadczeniami oraz sprawdzonymi trikami ułatwiającymi orientację w terenie.
Swój początek bierze on od geograficznego podziału Europy na Północną, Południową, Wschodnią i Zachodnią. Źródło: Wydawnictwo Edukacyjne Wiking. Większość obszaru Polski należy do Europy Zachodniej, a konkretnie do dwóch jej megaregionów – Pozaalpejskiej Europy Zachodniej i Regionu Karpackiego. Szukasz miejsca do biwakowania na dziko w Polsce? Dobrze trafiłeś. Znajdziesz w tym wpisie mapę oraz instrukcję, jak z niej korzystać. Pod koniec 2019 roku opublikowaliśmy wpis, w którym z radością ogłosiliśmy, że w Polsce można wreszcie biwakować na dziko. Oczywiście z pewnymi obostrzeniami. Jeżeli chcesz się dowiedzieć jakimi, zapraszam do lektury – Czy można biwakować w polskich lasach na dziko? Od 21 listopada 2019 r. TAK!. Dzisiaj powiem wam, jak znaleźć konkretne miejsce, w którym możemy rozbić się na dziko. Najlepszym rozwiązaniem będzie Interaktywna Mapa Lasów Państwowych, która jest częścią Banku Danych o Lasach. Wygląda to tak: Interaktywna Mapa Lasów PaństwowychŹródło: Link do mapy z miejscami do spania na dziko w Polsce Przygotowałem dla was link, który otwiera mapę tak, by były pokazane jedynie obszary programu “Zanocuj w lesie”, bez całej reszty – bez granic, szlaków, innych obszarów itp. Możesz też kliknąć w zdjęcie powyżej. Jak korzystać z mapy – instrukcja Jeżeli jednak z jakiś powodów mapa nie załaduje się poprawnie, możesz sam łatwo na niej znaleźć tereny do biwakowania na dziko – do uprawiania survivalu i bushcraftu. Wybierz warstwę “Mapa zagospodarowania turystycznego” – najbardziej po prawej na liście. Na dolnym pasku kliknij przycisk “Mapy BDL”. Po załadowaniu mapy, będziesz mógł ją przefiltrować zaznaczając lub odznaczając poszczególne elementy – warstwy, korzystając z panelu po lewej. Warstwa, która cię interesuje nazywa się “Program Zanocuj w lesie“. Tę zaznacz na pewno, a resztę odznacz tak, by mapa zrobiła się dla ciebie przejrzysta. Nie musisz odznaczać wszystkich elementów – niektóre mogą być przydatne, szczególnie kiedy przybliżysz mapę. Będziesz mógł zobaczyć wiaty, miejsca parkingowe, szlaki itp. Na mapie zaznaczono również oddzielnym kolorem miejsca w których możesz korzystać z kuchenek gazowych. Pamiętaj, że na pozostałych obszarach jest to zabronione. Jeżeli nie wyłączysz wszystkich warstw w łatwy sposób znajdziesz jednak “Miejsca biwakowe“, na których z reguły jest wyznaczone również specjalne miejsce ogniskowe. Obszar w Puszczy Noteckiej, w której można się rozbić na dziko wraz z okoliczną infrastrukturą – miejscami postojowymi, miejscami biwakowymi Zgłoś swój nocleg… i inne zasady Pamiętaj, że podczas biwakowania na dziko w Polsce obowiązują cię pewne zasady. Tutaj znajdziesz wszystkie najpotrzebniejsze informacje od Lasów Państwowych. Zawsze możesz też zajrzeć do wcześniej wspomnianego wpisu, w którym szerzej opisuję ideę oraz co jest dozwolone, a co zakazane. Ciekawe jest to, że leśnicy polecają tarpy i hamaki zamiast namiotów, jako mniej ingerujące w środowisko. Tarpy i hamaki Lesovik mogą być dobrym przykładem. Dla mnie, taki zapis to dowód, że leśnicy myślą naprawdę współcześnie i postępowo! Jednym z ważniejszych zapisów jest ten, który mówi, że ”nie musisz zgłaszać swojego pobytu, chyba, że planujesz nocleg w grupie większej niż 9 osób i/lub powyżej dwóch nocy.” W innym przypadku należy wysłać mailowo zgłoszenie nie później niż 2 dni robocze przed planowanym noclegiem. W internecie łatwo znajdziesz adresy e-mail każdego z nadleśnictw. Poczekaj na odpowiedź! Bez niej nie możesz legalnie nocować w lesie. Dla pokazanego wyżej obszaru w Puszczy Noteckiej, odpowiednie jest Nadleśnictwo Sieraków, a ich adres e-mail to: sierakow@ Wybierając się do lasu, napisz więc krótką wiadomość, że zamierzasz nocować na obszarze objętym programem "Zanocuj w Lesie". Dopisz jeszcze kiedy i w ile osób się wybierasz. I to wystarczy. Mam nadzieję, że jesteś już wystarczająco zmotywowany i właśnie się pakujesz, by wreszcie się trochę powłóczyć po lesie :] Przed wypadem nie zapomnij jednak sprawdzić mapę zakazów wstępu do lasu, np. w związku z zagrożeniem pożarowym. Najważniejsze jest bezpieczeństwo! Redaktor: Karol Jędrzejewski Harcerz – turysta. Kocha ciepło i wylegiwanie się na plaży… ale ostatecznie i tak zawsze wyjeżdża na daleką północ. Jest zakochany w Skandynawii – w krajobrazach, ludziach oraz dzikiej i surowej przyrodzie. Nigdy nie potrafi sobie odmówić kąpieli w żadnym morzu, jeziorze lub rzece – metrowa warstwa lodu wcale nie jest przeszkodą – potrzebna jest wtedy tylko dobra siekiera.

Barbakan (zwany też Rondlem [2]) – barbakan, najbardziej wysunięta na północ część fortyfikacji miejskich Krakowa. Znajduje się na Plantach, przed Bramą Floriańską, po południowej stronie ul. Basztowej . Stanowi wycinek koła o średnicy wewnętrznej 24,40 m, a grubość murów sięga powyżej 3 m.

W bezchmurną noc mój wzrok zawsze wędruje na gwiazdy. Odruchowo wyszukuję północy, którą wskazuje Gwiazda Polarna. Jest ona istotnym punktem na mapie nieba. Szczególnie dla osób, które interesuje survival. W sytuacji kiedy zabłądzimy na odludziu lub przedłuży się górska wędrówka, warto wiedzieć jak wyznaczyć północ po ciemku. Nawet mając mapę, ta wiedza może się przydać. Jeśli wędrujemy bez kompasu, w nocy ciężko będzie zorientować się w terenie. Dlatego warto wiedzieć, jak przetrwać sytuację kryzysową, wyznaczając kierunek za pomocą Gwiazdy Północnej. Gwiazda Polarna zwana też Północną Nie jest ona może najjaśniejszą z gwiazd, ale ma swoje stałe miejsce na niebie. Pozostałe gwiazdy pozornie krążą. Pozornie, bo to Ziemia krąży wokół własnej osi oraz cały kosmos jest w ciągłym ruchu. Przez to każdej nocy widzimy inny skrawek nieba. Mimo tego na naszej półkuli (może oprócz okolic równika) zawsze widoczna jest Gwiazda Polarna. Znajduje się ona nad biegunem północnym Ziemi. Więc jeśli jest pogodna noc, Gwiazda Polarna, może nam pomóc w nawigacji. Czym tak właściwie jest Gwiazda Polarna? W wyobraźni poprowadźmy linię prostą przez środek Ziemi tak, aby łączyła biegun północny z południowym. Przedłużmy ją od bieguna północnego daleko ponad powierzchnię Ziemi. W bliżej nieokreślonym miejscu będzie ona „przecinała niebo”, tworząc tak zwany biegun północny nieba. Jest to po prostu punkt zawieszony w próżni. Gwiazda Północna to ta, która leży najbliżej tego miejsca. Rzadko się zdarza żeby jakaś gwiazda się pokrywała z biegunem nieba. Gwiazdozbiory się przesuwają i co kilkadziesiat tysięcy lat Gwiazda Polarna to inne ciało niebieskie. Fotomontaż pozornego ruchu gwiazd na nocnym niebie. Najmniejsze okręgi „zatacza” Gwiazda Polarna. Jak zlokalizować Gwiazdę Polarną? Obecnie można ją zlokalizować za pomocą kilku gwiazdozbiorów. Najprościej jest wykorzystać Wielki i Mały Wóz. W pogodną noc Wielki Wóz widać na niebie bardzo dobrze. Gwiazda Polarna leży na przedłużeniu jego dwóch skrajnych gwiazd („tylnych kół wozu”). Wystarczy wyobrazić sobie biegnące w górę pięciokrotne przedłużenie linii zawartej między tymi gwiazdami. Gwiazda Polarna jest gwiazdą Małego Wozu. Leży ona na końcu „dyszla” i jest najjaśniejsza w tej konstelacji. Jeśli uda się namierzyć Mały Wóz na niebie, to właśnie po tym można rozpoznać gwiazdę północy. Położenie Gwiazdy Polarnej względem Wielkiego i Małego Wozu. Co z półkulą południową? Gwiazda Polarna jest widoczna tylko na pólkuli północnej. Zatem czym mogą się kierować mieszkańcy półkuli południowej przy wyznaczaniu kierunków świata? Ogólnie rzecz biorąc mają oni swoją gwiazdę. Jednak jest ona bardzo słabo widoczna, patrząc gołym okiem. Wyznaczono więc kilka gwiazd, które tworzą tak zwany Krzyż Południa. Wyznacza on kierunek południowy, ale nie tak dokładnie jak gwiazda polarna północ. Krzyż Południa znajduje się około 30 stopni od faktycznego południa (Gwiazna Polarna jest odchylona o mniej niż 1 stopień od północy), jednak jest na tyle charakterystyczny, że uznano go za wyznacznik nawigacji astralnej na antypodach. Na razie tyle mogę powiedzieć na ten temat. Wiecej napiszę kiedyś – jak tam pojadę i przekonam sie na własne oczy. 🙂 Jak nawigować? Kiedy ustalimy północ i pozostałe kierunki świata, możemy wyznaczyć kierunek marszu. Jeśli nie ma potrzeby to nie wędrujmy w nocy. Można się narazić w ten sposób na zagubienie albo poważny uraz. Jeśli jest jednak taka konieczność to musimy ustalić charakterystyczny punkt na horyzoncie, który będzie widać w nocy. Może to być czarny zarys góry albo światła miasta lub anteny telekomunikacyjnej. Wydaje mi się patrzenie w gwiazdy non stop nie ma sensu. Po pierwsze nie da się iść cały czas prosto „na oko”. Gwiazda Polarna jest zbyt daleko, by była dokładnym wyznacznikiem, gdy się przemieszczamy. Po drugie może zwyczajnie zmienić się pogoda i chmury przesłonią nam niebo. Dlatego trzeba mieć konkretny, widoczny z oddali punkt, do którego będziemy zmierzać. W tym miejscu odwołam się do poprzedniego artykułu, w którym opisałem jak wędrować na azymut. Zobacz też: Marsz na azymut, czyli jak się nie zgubić na bezdrożach. Mapa nieba W pogodną noc warto obserwować niebo. Sam chętnie wyjeżdżam z Poznania, by spędzić noc, patrząc w gwiazdy. Miło mi się wtedy gawędzi na tematy życiowe. Wpatrywanie się w gwiazdy ma podobny czar jak patrzenie w ogień. W czasie takich nocnych obserwacji, mniej lub bardziej survivalowych, można się posłużyć aplikacją mapy nieba, aby poznać nowe konstelacje. Takim programem jest na przykład SkyMap na urządzenia z systemem Android. Pozwala ona obserwować całe niebo z użyciem akceleratora w smartfonie. Zrzut ekranu aplikacji Sky Map. Podsumowanie Wiedza gdzie się znajduje Gwiazda Polarna, może nam pomóc w sytuacji survivalowej. Warto wiedzieć jak ją znaleźć na niebie. Jednak trzeba pamiętać, że nie jest to bardzo dokładny wyznacznik północy. Na pewno jest lepszy niż opisywane niedawno przeze mnie metody obserwacji terenu. Jednak aby dobrze nawigować według gwiazd, potrzebne jest dużo praktyki. Konkluzja z tego jest taka, że trzeba często wychodzić w teren i przy ognisku patrzyć się w gwiazdy. To na prawdę ciekawe zajęcie 🙂 Jeśli chcesz, aby otrzmywać informacje o nowych wpisach i dodatkowych materiałach tylko dla Subskrybentów, zapisz się na newsletter. A może masz swoją opinię na temat wyznaczania północy? Koniecznie daj znać w komentarzu 🙂 Najlepszym wskaźnikiem, gdzie jest północ, a gdzie południe, jest natura. Nie potrzeba żadnego kompasu, trzeba tylko umieć czytać sygnały flory i fauny. Mech rośnie po stronie północnej przy drzewach i on Ci pokaże, gdzie jest północ. Samo słońce swoim położeniem wskazuje Ci, że znajduje się po stronie południowej.
Piotr Surowiecki | ostatnia aktualizacja: 05-11-2018, 21:25 | Copyright (c) | Zakaz kopiowania tekstu i/lub zdjęć Uwaga! Poniższy artykuł nie był od jakiegoś czasu aktualizowany, a nowych odcinków dróg przybyło. Po aktualne informacje odsyłamy do aktualizowanej na bieżąco mapy Polski z zaznaczonymi aktualnymi drogami i autostradami - kolorem czarnym oznaczono oddane odcinki, pokazano także odcinki planowane i w budowie. Znajduje się ona na stronach Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad. A1: Gdańsk - Toruń - Łódź - Piotrków Od Gdańska aż do Piotrkowa Trybunalskiego (niedaleko węzła z S8 - tzw. Gierkówką) można już w całości dojechać autostradą. Dzięki temu omijamy Toruń, Włocławek i Łódź (mapa i szczegółowe informacje o obwodnicy Łodzi w ciągu A1). Poniżej mapka poglądowa autostrady A1 (opracowaliśmy ją na podstawie mapy UMP). Obecnie podróż z Warszawy do Gdańska można już w całości odbyć autostradą: z Warszawy autostradą A2 do Strykowa k. Łodzi i potem już A1 do Gdańska. A1: Śląsk - Czechy Przejezdny jest już cały odcinek autostrady A1 na Górnym Śląsku: od lotniska Pyrzowice przez Zabrze (skrzyżowanie z A4), okolice Żor (Świerklany Górne), Mszanę do granicy z Czechami (Gorzyczki). Ostatni brakujący odcinek otwarto w maju 2014 (Mszana - Świerklany). [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] A1 w okolicach Pyrzowic przechodzi w drogę ekspresową S1 i w ten sposób łączy się z drogą krajową nr 1 na odcinku Katowice - Częstochowa. Odcinek Śląsk - Częstochowa (na mapce na czerwono) jest obecnie w budowie. S1/S52: Bielsko-Biała - Żywiec - Zwadroń / Cieszyn Drogi ekspresowe w okolicach Bielska-Białej: S1 do Żywca i granicy, ale z brakującym fragmentem w okolicach Milówki, a także S52 do Cieszyna. [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] A2: Niemcy - Warszawa Autostrada A2 jest już przejezdna od granicy z Niemcami przez Poznań, Konin i Łódź aż do Warszawy. Zobacz na mapie UMP A2/S2: Warszawa (POW) - Mińsk Mazowiecki W Warszawie autostrada A2 zamienia się w drogę ekspresową S2 i tworzy Południową Obwodnicę Warszawy (częściowo gotową). Za Warszawą mamy jeszcze 20-kilometrowy odcinek A2 będący obwodnicą Mińska Mazowieckiego. Odcinki między nimi są w budowie. [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] W Warszawie czynny jest także odcinek drogi ekspresowej S79, który łączy S2 z lotniskiem Okęcie. S3: Bolków - A4 - Legnica - Lubin - Nowa Sól Dwupasmowa droga ekspresowa S3 łączy się już z A4 i przez Jawor sięga na południe aż do Bolkowa. Istnieją już obwodnice Legnicy i Lubina, ale wciąż jeszcze w budowie jest odcinek koło Polkowic. [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] S3: Zielona Góra - Gorzów - Szczecin Droga ekspresowa S3 między Zieloną Górą a Szczecinem (przez Gorzów Wielkopolski) jest już całkowicie przejezdna i co więcej ma na całej długości po dwa pasy ruchu (w październiku 2017 oddano po drugim pasie na Obwodnicy Gorzowa Wielkopolskiego, a także na odcinku Zielona Góra - most na Odrze - Sulechów). Na południe od Zielonej Góry mamy jeden pas do Nowej Soli. A4: Niemcy - Wrocław - Katowice - Kraków - Tarnów - Rzeszów - Ukraina Od 20 lipca 2016 autostrada A4 jest już w całości gotowa, bo w ten dzień otwarto ostatni brakujący odcinek - między Rzeszowem a Jarosławiem. Przypominamy, że A4 ciągnie się od granicy z Niemcami w okolicach Zgorzelca przez Legnicę, Wrocław, Opole, Górny Śląsk ( Katowice), Kraków, Bochnię, Tarnów, Dębicę, Rzeszów i Jarosław do granicy z Ukrainą (Korczowa). Jest to pierwsza Polska autostrada ukończona w całości. Zobacz A4 na mapie S5: Wrocław - Leszno (do Poznania) Z Wrocławia do Leszna można dojechać już dwupasmową drogą ekspresową. W 2018 otwarto kolejny odcinek już do samego Leszna, bo wcześniej dojeżdżaliśmy tylko do Rydzyny. Dalsze odcinki drogi ekspresowej S5 z Leszna do Poznania są w budowie. [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] S5: Poznań - Gniezno - Bydgoszcz - A1 W budowie jest cały odcinek drogi ekspresowej S5 między Poznaniem a Bydgoszczą i dalej - do autostrady A1 (Nowe Marzy). Jak na razie dostępny jest fragment łączący A2 z Gnieznem (wraz z obwodnicą Gniezna, całość określa się czasem jako wschodnią obwodnicę Poznania). [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] S7: Warszawa - Olsztyn - Gdańsk W 2018 roku oddano kolejne odcinki drogi ekspresowej S7 Warszawa - Olsztyn - Gdańsk. Obecnie odcinek Mława - Olsztyn - Elbląg - Gdańsk to już w 100% droga ekspresowa. Można już zatem zapomnieć o wielkich korkach jakie tworzyły się w drodze nad morze latem 2018 roku między Elblągiem a Gdańskiem. Gotowy jest także odcinek ekspresówki S51 łączący Olsztyn z S7. Południowa obwodnica Olsztyna wciąż jest jednak w budowie. [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] S7: Warszawa - Radom - Kielce - Kraków Jesienią 2018 otwarto obwodnice Radomia - drogą ekspresową S7, która skraca podróż między Krakowem, Kielcami a Warszawą. Wszystkie brakujące odciniki S7 między Warszawą a Krakowem są w budowie lub w trakcie procedury przetargowej. [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] Już w samym Krakowie dostępny jest wschodni fragment obwodnicy tego miasta, który łączy drogę krajową nr 79 (przy Nowej Hucie) z autostradą A4. Wybudowano most przez Wisłę, ale nowa droga nie łączy się jeszcze bezpośrednio z drogą krajową nr 7 od strony Warszawy. Zobacz na mapie UMP S8: Wrocław - Łódź (w kierunku Warszawy) Od ostatniego weekendu listopada 2014 jest już gotowa droga ekspresowa S8 między Wrocławiem a Łodzią. Jest to ok. 200 km dwupasmowej i bezkolizyjnej drogi. Wiedzie ona od Autostradowej Obwodnicy Wrocławia (A8) przez przez Oleśnicę, Syców, Kępno, Walichnowy (k. Wielunia), Sieradz, Zduńską Wolę i Łask aż do Autostrady A1 k. Łodzi. Aktualna mapa S8 Wrocław - Łódź S8: Piotrków - Warszawa (tzw. Gierkówka) Niemal cała gierkówka ma już status drogi ekspresowej, trwają jeszcze prace modernizacyjne na odcinku Radziejowice - Paszków (bardzo blisko Warszawy). S8: Warszawa/Marki (obwodnica) Droga ekspresowa S8 w Warszawie. Zobacz schemat dróg ekspresowych w Warszawie S8: Warszawa - Białystok Droga ekspresowa S8 od Warszawy przez Ostrów Mazowiecką i Zambrów do Białegostoku jest już w całości gotowa. [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] S11: Północna część obwodnicy Kępna W końcu stworzono bezpośrednie połączenie Kępna z drogą ekspresową S8. Jest nim fragment drogi ekspresowej S11 będący obwodnicą Kępna - na razie dostępna jest tylko jej północa część. Zobacz nowy odcinek na Mapie UMP S11: Obwodnica Ostrowa Wielkopolskiego Niezwykle potrzebna obwodnica Ostrowa Wielkopolskiego od 12 lipca jest już udostępniona do ruchu w całości. Od kilku lat czynny był jedynie jej północy fragment. Teraz obwodnicą można elegancko ominąć całe miasto jadąc na osi północ-południe, a dodatkowo omija ona np. Przygodzice, gdzie był długi ciąg obszaru zabudowanego. Zobacz na mapie UMP S11: Obwodnica Jarocina Dwujezdniowa droga ekspresowa, która omija Jarocin w ciągu S11 (Śląsk - Poznań). Niestety, żeby wjechać na nią z drogi krajowej nr 15 wciąż będziemy musieli przejechać przez kawałek Jarocina. Zobacz na mapie S11: Zachodnia Obwodnica Poznania Od 19 grudnia 2014 jest w końcu gotowa cała zachodnia obwodnica Poznania. Umożliwia ona ominięcie tego miasta po osi północ-południe (np. w drodze nad morze, w kierunku Piły, Koszalina, a na południe w kierunku Wrocławia, Leszna czy Katowic). Obwodnica ta prowadzi od autostrady A2 do drogi krajowej nr 11 za północnymi peryferiami Poznania. Jest to dwupasmowa droga ekspresowa S11. Zobacz na mapie UMP Obwodnica Pabianic (S14) Ok. 15 km dwupasmowej drogi ekspresowej, która omija Pabianice od strony Sieradza i Zduńskiej Woli i pozwala dojechać do ul. Pabianickiej w Łodzi. W planach odcinek ten ma łączyć się z autostradą A2 w okolicach Ozorkowa. Zobacz na mapie Targeo Droga ekspresowa S12/S17/S19: Puławy - Lublin - Piaski Drogi ekspresowe łączące Lublin z Puławami, Piaskami, fragment w stronę Rzeszowa (S19 - zachodnia obwodnica Lublina), a także północna obwodnica Lublina. W sierpniu 2018 otwarto dodatkowy fragment S12, który tworzy obwodnicę Puław (w ciągu drogi Radom - Lublin). [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] S19: Rzeszów i okolice Czynne są dwa fragmenty drogi ekspresowej S19 w okolicach Rzeszowa: jeden na północ od A4, drugi na południe. [mapka: Odcinki zaznaczone na czarno są przejezdne. Czerwone - w budowie. Mapka pochodzi od GDDKiA] S61/DK8: Obwodnica Augustowa Ta obwodnica stała się znana w całej Polsce za sprawą Doliny Rospudy. Otwarto ją 7 listopada 2014. Obejmuje odcinek drogi krajowej nr 8, który omija Augustów oraz Dolinę Rospudy, a dalej wiedzie drogą ekspresową S61, która łączy DK 8 z Suwałkami. Zobacz na mapie UMP S61: Obwodnica Szczuczyna Od 13 listopada 2015 kierowcy mogą korzystać z obwodnicy Szczuczyna w ciągu drogi krajowej nr 61. Droga ta łączy Litwę (przejście graniczne w Budzisku) i Suwałki z Warszawą. Nowa obwodnica ma na razie klasę drogi krajowej o jednym pasie ruchu, w kolejnym etapie ma być ulepszona do dwupasmowej drogi ekspresowej. Zobacz na mapie UMP S61: Obwodnica Stawisk Obwodnica miasteczka na Podlasiu w ciągu drogi Łomża - Augustów. Długość: 6,5 km; na razie tylko jeden pas w jednym kierunku. Zobacz na mapie Targeo(c) Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie tekstu i/lub zdjęć w całości lub fragmentach zabronione.
Оноцቪб иглθλըпрኅ иቯеኆιчՈթεпсокроሑ умቴсрθкр υλочюγ
Всዞш орВсорαмошι օтво слабе
Л ሗду ኀιጼՕκиτ ጣμεγո
Կидэሪо աкωфуቲሥԳ ωዣըшեኝዮше
Rybnik na mapie Targeo. Gmina Rybnik. Powiat Rybnik. Województwo śląskie. Kody pocztowe: 44-200 44-292. Trwa ładowanie mapki traffic. Mapa Rybnika wraz ze spisem ulic i punktów użyteczności publicznej (POI). Strona zawiera również listę miast znajdujących się w pobliżu miasta Rybnik. 9 lut 09 13:16 Ten tekst przeczytasz w 10 minut Gdy myślimy o tych odkrywcach, dzięki którym na mapach znalazło się kilka dodatkowych kontynentów, którzy nazwali góry i rzeki lub po prostu szerzyli wiedzę o dalekich zakątkach - przychodzą nam do głowy takie nazwiska jak Krzysztof Kolumb, Henry Morton Stanley, Roald Amundsen czy David Livingstone. Tymczasem mapa świata aż roi się od nazw geograficznych pochodzących od nazwisk Polaków. Spośród najbardziej znanych miejsc nazwanych na cześć konkretnych osób, wyróżnić możemy dwa szczyty w koronie świata - Mount McKinley i Mount Everest, Kolumbię - od nazwiska Kolumba, całą Amerykę - nazwaną tak na cześć Amerigo Vespucciego, Jezioro Wiktorii, Zatokę Hudsona czy Cieśninę Magellana. Ale czy Polacy powinni się czuć niczym ubodzy krewni wielkich podróżników i osobistości, użyczających swych imion i nazwisk nowo odkrywanym miejscom na Ziemi? Jak się okazuje - nie do końca, gdyż mamy swój całkiem spory wkład w nazewnictwie geograficznym. Paradoksalnie to w tych najtrudniejszych momentach naszej historii, kiedy Polska jako państwo znikła z map, jej istnienie zaznaczono na nich w inny sposób. Kiedy wielu niepokornych rodaków nie chciało podporządkować się obcej władzy, niektórzy z nich zaczęli podróżować po świecie, dzięki czemu dzisiaj możemy zdobywać australijską Górę Kościuszki, czy być jednym z nielicznych państw posiadającym własną stację antarktyczną - nazwaną imieniem Henryka Arctowskiego. Chilijski "Sługa Boży" Otóż nawet obcojęzyczne źródła wymieniają przynajmniej kilka polskich nazwisk, które odcisnęły znaczący ślad na mapie świata oraz w historii odkryć geograficznych. Trudno powiedzieć, kto jest najbardziej zasłużony w tej materii, lecz z pewnością najwięcej śladów po sobie pozostawił Ignacy Domeyko. Zwany przez wielu "obywatelem świata", urodzony w 1802 r. na terenie dzisiejszej Białorusi, znany stał się znacznie bardziej jako przybrany syn Chile - państwa, które uhonorowało go honorowym obywatelstwem i w którym dziś trudno znaleźć miasto, gdzie nie byłoby ulicy, placu, skweru czy pomnika Domeyki. Chile - kraj, o którego geografii mówi się, że jest szalona, to właśnie Domeyce zawdzięcza swą pierwszą mapę geologiczną oraz odkrycie niezwykle rzadkich złóż arsenku miedzi, zwanego dziś powszechnie domeykitem (dzięki austriackiemu mineralogowi Haidingerowi). Ale Ignacy Domeyko nie przybył do Chile jako podróżnik. Zamieszkał tam na stałe jako chemik i mineralog, a potem działał przez lata jako profesor w Institució Nacional oraz rektor Universidad de Chile! I właśnie dzięki temu w Chile jego nazwisko można spotkać niemalże na każdym kroku! Wykaz miejsc geograficznych noszących imię Ignacego Domeyki znajduje się w ramce obok, choć nie można zapominać także o wspomnianych już niezliczonych ulicach Domeyki, pomnikach czy Muzeum Mineralogicznym jego imienia w La Serenie. Ba, w 1996 r. w Chile zawiązała się nawet inicjatywa wnioskujących o uznanie Domeyki za Sługę Bożego! Australijski odkrywca Oczywiście Domeyko nie jest jedynym powodem do dumy jeśli chodzi o polskie odkrycia geograficzne. Druga znana w świecie postać to Paweł Edmund Strzelecki - jeden z pierwszych badaczy Australii. Osobistość, o której w samych superlatywach wypowiadali się chyba najbardziej znani podróżnicy XIX wieku - Henry Morton Stanley oraz David Livingstone. Strzelecki był pierwszym Polakiem, który samotnie wyruszył w podróż dookoła świata, co miało miejsce w 1834 r. Po pierwszym etapie podróży, którym były Ameryka Północna, a przede wszystkim Półwysep Huron, oraz Ameryka Południowa - w 1839 r. zawitał do Oceanii. Tam dokonał swych najznamienitszych badań geologicznych; odkrył olbrzymie złoża złota, a także wspiął się na najwyższy - jak wówczas mniemano - szczyt kontynentu, który nazwał Górą Kościuszki. Później co prawda okazało się, że w Australii znajduje się wyższa góra od tej zdobytej przez Strzeleckiego -jednak w uznaniu dla jego zasług, nazwę przeniesiono na tę naprawdę najwyższą. Strzelecki zdobył wielkie poważanie w geograficznym światku; szczególnie ceniono go za monumentalne, ponad 500-stronicowe dzieło pt. "Fizyczny opis Nowej Południowej Walii i Ziemi Van Dienena", które na długie lata stało się wyznacznikiem wiedzy o Australii. To między innymi za tę publikację otrzymał z rąk Królowej Wiktorii ordery Św. Michała i Św. Jerzego, a także honorowy doktorat uniwersytetu w Oxfordzie. Warto więc zatem przytoczyć fragment zapisków Strzeleckiego, pochodzących z jego dziennika. Zapisków, w których już wtedy określał Australię jako gościnną ziemię, o otwartych dla wszystkich gości ramionach: "Od czasu mego przyjazdu do Sydney nie mogę się nadziwić, czy naprawdę jestem w stolicy tej Botany Bay, którą opisywano jako "społeczność zdrajców", jako najbardziej zdemoralizowaną kolonię znaną w dziejach świata, jako posiadłość, która raczej rzuca cień niż blask na brytyjską Koronę... Tego samego wieczoru, zachowując wszelkie środki ostrożności, ochraniając mój zegarek i sakiewkę, uzbrojony w kij, zeszedłem na ląd... Tymczasem na ulicach Sydney panował niezmącony spokój, jakiego nie widziałem w innych portach Zjednoczonego Królestwa. Ani śladu pijaństwa czy bijatyk marynarzy, ani śladu prostytucji. George Street, Regent Street imponowały domami i sklepami, których styl przypomniał Londyn. (...) odtąd mam poczucie absolutnego bezpieczeństwa, a delikatny powiew łączy się z nastrojem i czarem samotnego spaceru! O dziesiątej wieczorem ulice są już puste." Na koniec krótka notka autorstwa samego… Karola Darwina, który otrzymawszy egzemplarz książki Strzeleckiego napisał tak: "Gratuluję Panu ukończenia pracy, która z pewnością kosztowała wiele wysiłku. Jestem zaskoczony wielością doniosłych spraw, o których Pan pisze. Niech wolno mi będzie wyrazić żal, że nie ma tam o wiele obszerniejszych wyjątków z "Dziennika podróży". Mam nadzieję, że pewnego dnia zostanie on opublikowany w całości... Z całego serca życzyłbym sobie, żeby choć czwarta część naszych angielskich autorów umiała myśleć i pisać językiem choć w połowie tak żywym, a przy tym prostym." Od Ameryki po Azję.. Strzelecki i Domeyko to nazwiska dwóch niezwykle zasłużonych dla polskich tradycji podróżniczych postaci, nazwiska nadal widoczne na mapach świata. Dzięki ich odkryciom rozsławione zostały na cały świat także inne polskie znamienitości. Na liście odimiennych nazw geograficznych widnieją nie tylko nazwiska innych podróżników, ale także żołnierzy, którzy położyli szczególne zasługi dla historii kilku obcych państw. I tu znów pojawia się… Tadeusz Kościuszko, którego imię nosi nie tylko najwyższa góra Australii, lecz również wiele miast w USA, gdzie Kościuszko uważany jest za bohatera narodowego ze względu na zasługi położone w okresie wojny o niepodległość. Jego nazwiskiem opatrzono też grupę wzgórz w Alpach Australijskich oraz wyspę u wybrzeży Alaski. Podobnie rzecz się ma z Kazimierzem Pułaskim, który z tego samego powodu co Kościuszko został patronem wielu amerykańskich miast. Nie należy zapominać o osobach z pozoru nieco mniej znanych. Chociażby o Jadwidze Toeplitz-Mrozowskiej, artystce krakowskiej, która dzięki możnemu sponsorowi wiele lat poświęciła na eksplorowanie terytorium Azji. Dziś w Pamirze, w pobliżu Jeziora Zorkul, można się natknąć na Przełęcz J. Toeplitz-Mrozowskiej (oryginalnie: Passo J. Toeplitz-Mrozowska, nazwa nadana przez Włoskie Towarzystwo Geograficzne). Podróżniczka ta była jednym z najbardziej zaznajomionych z Cejlonem oraz górami i ludami Azji Środkowej ( Kirgizami, Tadżykami) czy ludami Indii - naukowców. Polskie ślady na Syberii Jakże wiele polskich śladów pozostawiono na Syberii! Przyczyniły się do tego… klęski w powstaniach narodowych - styczniowym i listopadowym, po których to wielu Polaków wywieziono na Syberię lub też sami decydowali się na emigrację. Dotyczyło to przede wszystkim osób wykształconych, w tym wielu podróżników, badaczy i naukowców. W efekcie, jedne z najbardziej widocznych pasm górskich na mapie świata to Góry Czerskiego oraz Góry Czekanowskiego - i jedne i drugie na wschodzie Syberii. Jan Czerski prowadził na Syberii wiele badań z zakresu zoologii, paleontologii i meteorologii. Tym zagadnieniom poświęcił blisko 100 książek, a na temat jego osoby oraz badań przez niego prowadzonych powstało prawie 200 publikacji innych autorów. Imieniem Czerskiego nazwano nie tylko olbrzymie pasmo górskie, ale również trzy gatunki zwierząt wykopaliskowych, górę, dolinę oraz stanowisko archeologiczne na Syberii, a także niewielkie miasteczko. Czerski był zesłańcem politycznym na Syberii, odbył tam karę za udział w powstaniu styczniowym. Jako zesłaniec miał bardzo ograniczone prawa, stąd sam musiał się zająć własnym kształceniem w zakresie nauk przyrodniczych. Kto jednak wie, czy Czerski tak by się zachował w pamięci pokoleń, gdyby nie Aleksander Czekanowski - również więzień syberyjskich obozów po powstaniu styczniowym, ale z bardzo już wówczas uznanym nazwiskiem w świecie badaczy. Aleksander Czekanowski należał do grona najwybitniejszych badaczy Azji Północnej. Całe życie poświęcił Syberii, choć w Polsce wciąż jest słabo znany. Wiele jego dzieł wciąż jeszcze czeka na opublikowanie w Rosji, a na język polski nie zostały przetłumaczone nigdy. Ciekawostką jest to, że prawdopodobnie przyczyną śmierci naukowca było samobójstwo w wyniku posądzenia o kradzież pieniędzy na jedną z kolejnych wypraw. Czekanowski nie wytrzymał presji społecznej i przedwcześnie pożegnał się ze światem. Bądźmy więc dumni z naszej spuścizny i odwiedzajmy miejsca, które w pewien sposób poszerzają granice Polski… Pozostali "dawcy nazwisk" na mapie świata Józef Sadowski - jeden z pierwszych polskich osadników w Ameryce z początku XVII wieku,; jego imieniem nazwano zatokę w widłach rzek Ohio i Mississippi, rzekę wpadającą do Jeziora Ontario oraz wyspę na tym jeziorze Eugeniusz Romer - znakomity polski geograf, badacz Polskiego Towarzystwa Geograficznego, którego imieniem nazwano jeden z lodowców na Alasce Henryk Arctowski - w 1899 roku doczekał się ochrzczenia swoim imieniem przez szwedzkiego podróżnika de Geera najwyższej góry na Spitzbergenie, a także położonego tam lodowca oraz jednej z wysepek archipelagu na zachodniej Antarktydzie. Filip Baranowicz - zesłaniec z Warszawy; w 1878 r. założył miasteczko portowe na Alasce - Port Baranowicz Władysław Barsz - był odkrywcą przylądka na Nowej Gwinei, nazwanego jego nazwiskiem Maurycy August Beniowski - odkrywca Madagaskaru i jego późniejszy władca; uciekając z Syberii w końcu XVIII wieku, zatrzymał się na jakiś czas na Wyspach Komandorskich w dzisiejszej zatoce Maurycego. Po wylądowaniu na Madagaskarze w miejscu, gdzie obecnie leży Port Augusta, wielki Polak zginął jako król Malgaszów na Wzgórzu Beniowskiego w bitwie z Francuzami. Stefan Bernadzikiewicz - odkrył najpierw i nazwał Szczyt Bernadzikiewicza w Górach Księżycowych w Afryce, później - w 1934 roku - został kierownikiem polskiej wyprawy na Spitzbergen, gdzie Norwegowie nazwali jeden z masywów górskich jego imieniem. Karol Bogdanowicz - geolog, odkrył i pierwszy zbadał duże pasmo górskie w Azji Środkowej, gdzie dziś istnieje Grzbiet Bogdanowicza. Eugeniusz Brodowski - inżynier geodeta, budowniczy kolei brazylijskich, upamiętniony został w Brazylii nazwą stacji kolejowej i miasta - Brodowski. Witold Biernacki - fotograf polskiej wyprawy na Spitzbergen w 1934 roku. Stąd nazwa lodowca Biernackiego, nadana przez Norweski Instytut Polarny. Adam Czartoryski - dla żołnierzy popowstaniowych założył nad Bosforem w 1845 roku polską wieś o nazwie Adampol. Obecnie wieś ta nosi nazwę Polonezky. August Cywołka - polski badacz polarny z początków XIX wieku; jego imieniem nazwano zatokę na Nowej Ziemi, a także wyspy Cywołki na Morzu Karskim oraz u wybrzeży Syberii Benedykt Dybowski - badacz Syberii, zesłaniec z 1870 roku. Jeden z najbardziej zasłużonych polskich podróżników. Jego imieniem nazwano Góry Dybowskiego na wyspie Beringa koło Kamczatki oraz Stację Dybowskiego - ośrodek badawczy nad Bajkałem. W 1934 r. na jego cześć jeden z lodowców na Grenlandii ochrzczono lodowcem Dybowskiego. Jan Górski - osadnik polski na Florydzie (USA) upamiętniony przez nazwę Jeziora Górskiego (Górski Lake). Kazimierz Jagiellończyk - ku czci polskiego króla Holendrzy nazwali w 1652 roku port na wyspie Tobacco na Antylach oraz fort przy ujściu rzeki De Laware -Kazimierz. Mikołaj Korzeniowski - geograf rosyjski polskiego pochodzenia; odkrywca lodowców w Górach Ałtajskich na Pamirze i w górach Tian-szan na pograniczu Chin i Rosji. Oba noszą teraz nazwę lodowców Korzeniowskiego. Ignacy Kraszewski - znakomity polski pisarz, został uczczony przez wyprawę Rogozińskiego nadaniem jednemu ze szczytów w Górach Kameruńskich w Afryce nazwy Góry Kraszewskiego. Ignacy Kosyrzewski - pierwszy osadnik polski na Alasce. Znajduje się tam rzeka Kosyrzewskiego oraz wieś Kosyrewka, a także podobnie nazwana wieś i rzeka na Kamczatce. Włodzimierz Krzyżanowski - generał i pierwszy gubernator Alaski. Jego nazwiskiem Stefan Jarosz opatrzył górę na wyspie Kościuszki u wybrzeży Alaski. Ernest Malinowski - inżynier, budowniczy najwyżej biegnącej linii kolejowej na świecie. Jego nazwiskiem nazwano pasmo górskie w Andach w Peru. Jan Molleson - 15-letni zesłaniec filareta, wywieziony w 1824 roku z Wilna na Syberię nad rzekę Szyłkę. Umarł w pobliżu góry noszącej później imię Mollesona. Jan Potocki - pierwszy polski orientalista, jego pamięć uczciła niemiecka wyprawa Klaprotha, nadając jednemu z archipelagów u wybrzeży Chin nazwę Archipelagu Potockiego. Mikołaj Przewalski - naukowiec, odkrywca rasy koni (konie Przewalskiego), badacz Syberii. Od jego nazwiska pochodzi nazwa Góry Przewalskiego w Tybecie, a także Przewalsk - miasto u stóp Ałtaju, gdzie uczony zmarł w 1888 roku, lodowiec w górach Ałtajskich, przylądek na wyspie Ituruk w archipelagu Kurylskim oraz przylądek na Jeziorze Bonneta na Alasce. Stefan Rogoziński - własnym nazwiskiem nazwał górę odkrytą przez polską wyprawę do Kamerunu, której to przewodził. Na cześć swojej żony "Szczytem Honoraty" ochrzcił jeden z wierzchołków Góry Bogów w Kamerunie. Polskie nazwy na mapie świata Calle Domeyko - ulica w wielu chilijskich miastach, takich jak np. Antofagasta, Chanaral, Coquimbo, La Serena, Los Angeles, Punta Arenas, Santiago de Chile, Valparaiso itp. Czerskij - niewielkie miasto na Syberii nad Kołymą Dolina Czerskiego - dolina na przedgórzu Sajanów Góra Czerskiego - góra położona w Górach Bajkalskich (2558 m Góra Strzeleckiego - najwyższa góra w paśmie Crawford Range, na północ od Alice Spring Góra Strzeleckiego - niewielka góra w Paśmie Murchisona w środkowej Australii Góry Czekanowskiego - bardzo duże pasmo gór w Syberii Góry Czerskiego - jedno z większych pasm górskich na Zabajkalu, o wysokości do 1500 m Góry Czerskiego - najwyższe w Syberii Wschodniej pasmo górskie o długości 1500 km, rozciągające się od Zabajkala po północną Jakucję. Najwyższy szczyt to Pobieda o wysokości 3147 m. Góry Domeyki - pasmo górskie o długości ok. 600 km, ciągnące się wzdłuż Pustyni Atakama na północy Chile. Region bogaty w surowce i minerały, ale rzadko odwiedzany przez turystów i alpinistów, mimo że obfituje w szczyty przekraczające nawet 6000 m wysokości. Góry Strzeleckiego - niewielkie pasmo górskie w południowo-wschodniej Australii, w stanie Wiktoria. Najwyższy szczyt tego pasma pewien angielski badacz nazwał Górą Zmęczenia, krótko opisując dokonania Polaka: "Tylko brak wody i żywności mógł Strzeleckiego zawrócić z drogi". Góry Strzeleckiego - pasmo górskie na wyspie Flindersa leżącej na południe od Australii Kamień Czerskiego - niewielka góra nad Bajkałem Pasmo Czerskiego - pasmo górskie w łańcuchu gór Chamar-Daban Pik Czerskiego - góra położona w górach Chamar-Daban, na południe od Bajkału (2090 m Przełęcz Czerskiego - przełęcz w górach Chamar-Daban Przełęcz J. Toeplitz-Mrozowskiej - niewielka przełęcz w Pamirze, w pobliżu Jeziora Rozkul Pueblo Domeyko - małe miasteczko zamieszkane przez 1800 mieszkańców, na granicy regionów Atakama i Coquimbo. Dawna osada górnicza, zwana w latach 1932-1947, z uwagi na bogate złoża złota, srebra i miedzi, "Kalifornią w miniaturze". Pustynia Strzeleckiego - niewielki fragment pustyni w środkowej Australii Rezerwat Strzeleckiego - regionalny rezerwat przyrody w Australii Równina Domeyki - rozległa równina w pobliżu Antofagasty, granicząca z Górami Domeyki Rzeka Strzeleckiego - niewielka (190 km długości) okresowa rzeka w środkowej Australii, wpadająca do jeziora Blanche Stanowisko Czerskiego - stanowisko archeologiczne na Syberii, na terenie którego zbadano osiedla ludów pierwotnych Stojanka Czekanowskiego - niewielkie miasteczko na Syberii, w którym w 1873 r. przebywał Czekanowski Strzelecki Town - niewielkie miasteczko w Australii, niedaleko Korumburra Wodospad Czerskiego - wodospad na rzece Chorek w dorzeczu Angary Wulkan Czerskiego - wygasły wulkan w Dolinie Tunkińskiej Nie tylko nazwy geograficzne Amonit Domeyki (Ammonites Domeykanus) - nazwa jednego z gatunków amonitów znalezionych przez Domeykę w regionie Atakama, nadana przez francuskiego paleontologa Dufrenoya. Canis Domeycoanus - jedna z odmian lisa chilijskiego Domeykodactylus ceciliae - gatunek prehistorycznego pterodaktyla zbadany w Kordylierze Domeyki w 2000 r. Leperditia Czerskii - prehistoryczny skorupiak, którego szczątki także pochodzą ze wschodniej Syberii Osteolepis Tscherskii - prehistoryczny gatunek ryby, odkryty we wschodniej Syberii Polyptchites Tscherskii - jeden z gatunków amonitów, odkryty na terenie wschodniej Syberii Strzelecki Koala - podgatunek koala, zamieszkujący Góry Strzeleckiego Data utworzenia: 9 lutego 2009 13:16 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. rW2T. 378 390 416 202 171 19 397 240 232

gdzie jest północ na mapie polski