Opis ogólny Jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras. Bernardyny są wysokie i masywne. To muskularny pies o potężnej, imponującej głowie, zdolny do przemierzania trudnych terenów niespiesznie i płynnie. Umaszczenie może mieć pomarańczowe, mahoniowe pręgowane, rude pręgowane lub białe z łatami w tych kolorach. Dorosły pies mierzy co najmniej 75 cm, suka 70 cm. Waga waha się pomiędzy 68 a 91 kg>. Pochodzenie Bernardyny wzięły nazwę od klasztoru na Wielkiej Przełęczy Świętego Bernarda, założonego w 980 roku przez Świętego Bernarda z Menthon, dającego schronienie wędrującym przez niebezpieczną alpejską przełęcz pomiędzy Szwajcarią a Włochami. W 1707roku przepracowani mnisi zdali sobie sprawę, że psy o ponadprzeciętnym węchu, silne i wodododporną siercią są wręcz stworzone do ratowania pielgrzymów. Dzięki temu ukierunkowaniu powstał program hodowlany, a rasę nazwano mastifami alpejskimi. Jest wiele historii o wspaniałych ratownikach, w tym o najsłynniejszym psie imieniem Barry, który ocalił 40 osób. Charakter Charakter bernardyna można określić jako "potulny gigant". Są to pogodne, wierne, kochające, rodzinne psy. Lojalne i rzadko szczekają, ale w razie potrzeby będą bronić ciebie i swój teren Nie mają najmniejszych problemów z akceptacją innych zwierząt gospodarskich. Młode psy należy jak najwcześniej uczyć chodzenia na smyczy - nieciągnięcia, gdyż w ieku późniejszym trudniej będzie ich tego oduczyć. Zdrowie Najbardziej poważnym schorzeniem, często spotykynam u Bernardynów są różne choroby kości, w tym rak kości oraz epilepsja i choroba serca. Jak wiele innych ras, bernardyny cierpią na dziedziczne schorzenia oczu oraz dysplazję stawów biodrowych (która może doprowadzić do problemów z poruszaniem się). Z tego powodu przed reprodukcją ważne jest przebadanie ich wzroku i stanu stawów biodrowych. Ruch Szczenięta bernardynów należy stopniowo przyzwyczajać do aktywności, by uniknąć nadmiernego nacisku na rosnące kości i stawy. Nawet przy dorosłych psach należy uważać na przeciążenia. To wszystko, oraz ich wiekość sprawiają, że nie potrzebują nadmiernej ilości ruchu - wystarczy godzina dziennie. Żywienie Psie giganty mają większy apetyt niż małe rasy. Ponadto potrzebują innego doboru składników odżywczych, w tym minerałów i witamin. Bernardyny są podatne na wzdęcia i problemy żołądkowe. Mniej obfite, częstsze posiłki mogą zminimalizować to ryzyko. Pielęgnacja Bernardyny występują w dwóch typach - gładko i szorstkowłose. Gładkowłose mają krótką sierść, szorstką - długowłose. Szczotkowanie nie jest problematyczne, oprócz ilości cierści do wyczesania! Należy je szczotkować lub czesać kilka razy w tygodniu i usuwać zgubione włosy. Zaleca się też czyszczenie uszu i regularną kontrolę oczu, zwłaszcza u psów z opadającymi powiekami. Bernardyny to czyste psy, ale mają tendencję do ślinienia się.